ಅಜ್ಜನಿಗೊಂದು ಪತ್ರ

ಅಜ್ಜ ನಿಮ್ಮೊಂದಿಗೆ ಚಳಿಗಾಲದ ಎಳೆಬಿಸಿಲಿನಲ್ಲಿ ಅಂಗಳದಲ್ಲಿ ಕುಳಿತು ತೆಂಗಿನ ಗರಿಗಳಿಂದ ಚಾಪೆ ನೇಯುವುದನ್ನು ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಹೇಳಿಸಿಕೊಳ್ಳುವಾಸೆ.

ನೀವು ಬೆಳೆಸಿದ ಹೂವಿನ ಗಿಡಗಳ ಹೂವನ್ನು ಗೆಳತಿಯರಿಗೇನೋ ಮಹದುಪಕಾರ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದೇನೆಂಬ ಭಾವದಲ್ಲಿ ಗರ್ವದಿಂದ ಕೊಡುತ್ತಿದ್ದೆನಲ್ಲ ಆ ದಿನಗಳು ನೆನಪಾಗುತ್ತಿವೆ.

ನೀವು ಬೆಳೆಸಿದ ಹಣ್ಣಿನ ಗಿಡಗಳ ಹಣ್ಣನ್ನು ನಿಮ್ಮ ಜೊತೆ ಹೋಗಿ ಕೊಯ್ದುಕೊಂಡು ಬರುವಾಗಿನ ಸಂತೋಷ ಇನ್ನೆಲ್ಲಿ?

ನಿವೇ ತಯಾರಿಸಿ ನುಡಿಸುತ್ತಿದ್ದ ಗರಟೇವಾದ್ಯ ತನ್ನ ತಂತಿಗಳನ್ನೆಲ್ಲ ಕಿತ್ತುಕೊಂಡು ಅನಾಥವಾಗಿ ಮೇಲುಮೆತ್ತಿನ ಮೂಲೆಯಲ್ಲೆಲ್ಲೋ ಅನಾಥವಾಗಿ ಬಿದ್ದಿದೆ.

ನನ್ನಲ್ಲಿ ಪುಸ್ತಕಪ್ರೀತಿ ಹುಟ್ಟಿಸಿದ ಮಹಡಿಯ ಮೇಲಿನ ಕೋಣೆಯ ಕಪಾಟಿನಲ್ಲಿದ್ದ ನಿಮ್ಮ ಪುಸ್ತಕಗಳು ಕಾಲನ ಹೊಡೆತದಿಂದ ಜೀರ್ಣವಾಗಿವೆ.

ನೀವು ಮನೆಯಲ್ಲಿಲ್ಲದಿದ್ದಾಗ ನೀವೆ ಮಾಡಿದ ಹುಲ್ಲಿನ ಹಾಸಿಗೆಯ ಮೇಲೆ ಮಲಗಿ ದುಖಃದಿಂದ ಕುಂಯ್ ಗುಡುತ್ತಿದ್ದ ಚೋಟು ಮಣ್ಣಲ್ಲಿ ಮಣ್ಣಾಗಿದ್ದಾನೆ.

ಪೇಟೆಗೆ ಹೋದ ಅಪ್ಪ ಚಿಕ್ಕಪ್ಪ , ನೆಂಟರ ಮನೆಗೆ ಹೋದ ಅಮ್ಮ ,ಚಿಕ್ಕಮ್ಮ ಇನ್ನೂ ಬರಲಿಲ್ಲವೆಂದು ಆತಂಕದಿಂದ ಶಥಪಥ ಹಾಕುತ್ತಿದ್ದ ನಿಮ್ಮ ಹೆಜ್ಜೆಯ ಬಿರುಸಿಲ್ಲದೆ ಮನೆಯ ಜಗುಲಿಯ ನೆಲ ತಣ್ಣಗಾಗಿದೆ.

ಸುಮ್ಮನೆ ಯಾವುದೊ ದೇವರ ಹೆಸರಿನಲ್ಲಿ ಭಿಕ್ಷೆ ಬೇಡುತ್ತ ಬಂದು ನಿಮ್ಮ ಹತ್ತಿರ ಉಗಿಸಿಕೊಂಡು ಹೊಗುತ್ತಿದ್ದವರು , ಈಗ ಮತ್ತೆ ಬರುತ್ತಿದ್ದಾರೆ .

ಎಲೆ ಅಡಿಕೆ ತಟ್ಟೆಯ ತಂಬಾಕು ನಿಮ್ಮ ದಾರಿ ಕಾದು ಕಾದು ಸಾಕಾಗಿ ಒಣಗಿದೆ.

ಎಸ್ ಎಸ್ ಎಲ್ ಸಿ ರಿಸಲ್ಟ್ ದಿನ ನನ್ನನ್ನು ಹತ್ತಿರ ಕರೆದು "ನೀನು ಒಂದುವೇಳೇ ಫೇಲ್ ಆದರೂ ಏನೂ ತೊಂದರೆಯಿಲ್ಲ ಪುಟ್ಟಿ ಮತ್ತೆ ಕಟ್ಟಿ ಪಾಸ್ ಮಾಡಬಹುದು , ಜೀವನವೇನೂ ಮುಳುಗಿಹೋಗುವುದಿಲ್ಲ " ಎಂದು ನೀವು ಹೇಳಿದ ಮಾತು ನನ್ನ ಕಿವಿಗಳಲ್ಲಿನ್ನೂ ಇದೆ , ಅದೇ ಮಾತುಗಳನ್ನು ನಾನು ನನ್ನ ಮಗಳಿಗೂ ಮುಂದೆ ಹೇಳುತ್ತೇನೆ.

ಬ್ರೈನ್ ಹೆಮರೇಜ್ ಅಂತಹ ದೊಡ್ಡ ವಿಪತ್ತಿನಿಂದ ನರಳಿದರೂ ಆಪರೇಷನ್ನಿಂದ ಚೇತರಿಸಿಕೊಂಡು ಜೀವನೋತ್ಸಾಹದಿಂದ ಮೊದಲಿನಂತಾಗಿ ನಂತರ ಹತ್ತು ವರ್ಷ ಬಾಳಿದ ನಿಮ್ಮ ಮನೋಬಲ ನಮ್ಮೆಲ್ಲರಿಗೂ ಮಾದರಿ.

ಗಂಡನಾಗುವವನ ಮನೆಗೆ ಮೊದಲಬಾರಿ ಹೊರಟಾಗ ಅಪರೂಪಕ್ಕೆ ಸೀರೆಯುಟ್ಟದ್ದರಿಂದಾಗುತ್ತಿದ್ದ ನನ್ನ ಮುಜುಗರವನ್ನು ಗುರುತಿಸಿ ಚೂಡಿದಾರವನ್ನೇ ಹಾಕಿಕೊಳ್ಳಬಹುದಿತ್ತಲ್ಲ ಪುಟ್ಟಿ ಎಂದು ನೀವೆಂದಿದ್ದು ನಾನೆಂದಿಗೂ ಮರೆಯಲಾರೆ.

ನಿಮ್ಮ ಜನರೇಷನ್ ಗೆ ಅಪರೂಪವೆನಿಸುವಷ್ಟು ಆಧುನಿಕ ಮನೋಭಾವ ನಿಮ್ಮಲ್ಲಿದ್ದುದ್ದಕ್ಕೆ ಸಾಕ್ಷಿ , ಟಿವಿಯಲ್ಲಿ ಬರುತ್ತಿದ್ದ ಶೋಲೆ ಸಿನೆಮಾವನ್ನು ರಾತ್ರಿ ಹನ್ನೆರಡರವರೆಗೂ ವೀಕ್ಷಿಸಿ , ಮೊದಲೇ ಮಲಗಿದ ನನಗೆ ಮರುದಿನ ಕಥೆ ಹೇಳಿದ್ದು .

ವಯಸ್ಸಾದಂತೆಲ್ಲ ಸ್ವಲ್ಪ ಹೆಚ್ಚೆ ಎನ್ನಬಹುದಾದಷ್ಟು ಮಾತನಾಡುತ್ತಿದ್ದ ನಿಮ್ಮಿಂದ ನಾವೆಲ್ಲ ತಪ್ಪಿಸಿಕೊಂಡು ಮರೆಯಾಗುತ್ತಿದ್ದಾಗ ತಪ್ಪಿಸಿಕೊಳ್ಳಲಾಗದೆ ನಿಮ್ಮೆದುರು ಉಳಿದು ನಿಮ್ಮ ಭೈರಿಗೆಗೆ ಕಿವಿಕೊಡುತ್ತಿದ್ದ ನನ್ನ ಗಂಡನಿಗೀಗ ಆ ಮನೆಯ ಚಾವಡಿ ರಂಗು ಕಳೆದುಕೊಂಡಿದೆಯೆನ್ನಿಸುತ್ತಿದೆಯಂತೆ.

ನಾನು ಕಾಲೇಜಿನಿಂದ ಬರುವುದು ತಡವಾದರೆ ಬಿರುಮಳೆಯಲ್ಲೂ ಕೊಡೆಹಿಡಿದು ಬಸ್ ನಿಲ್ದಾಣಕ್ಕೆ ಬರುತ್ತಿದ್ದುದನ್ನು ನೆನೆಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾ ಬೆಳಗಿನ ಜಾವದ ಬಸ್ಸಿಳಿದವಳ ಕಣ್ಣು ನೀವೆಲ್ಲಾದರೂ ಬಂದಿರಬಹುದೇನೊ ಎಂಬ ಸಣ್ಣ ಆಸೆಯಿಂದ ಸುತ್ತ ಹುಡುಕಿತ್ತು. ಆದರೆ ನಂತರ ನೆನಪಾಯಿತು ಅಜ್ಜ ನೀವಿಲ್ಲದೆ ಈಗ ಒಂದು ವರ್ಷ ಕಳೆದಿದೆ.