ಇಂಬಳವೆಂಬ ಕೌತುಕ

ಮಳೆಗಾಲ ಪ್ರಾರಂಭವಾಗುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ಮಲೆನಾಡಿನಲ್ಲಿ ಅನೇಕ ಜೀವಿಗಳು ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷವಾಗುತ್ತವೆ. ವಿಧ ವಿಧ ಕಪ್ಪೆಗಳು , ಕೀಟಗಳು , ಬಸವನಹುಳುಗಳು , ಶತಪಾದಿ , ಸಹಸ್ರಪಾದಿಗಳು , ಹಾವು ಚೇಳುಗಳು ... ಪಟ್ಟಿ ದೊಡ್ಡದಿದೆ ಬಿಡಿ . ಈ ಸಾಲಿಗೆ ಸೇರುವ ಪ್ರಮುಖ ಜೀವಿ ಈ ಇಂಬಳ . ಜಿಗಳೆಗಳ ಜಾತಿಗೆ ಸೇರಿರುವ ಇವು ಗಾತ್ರದಲ್ಲಿ ಸ್ವಲ್ಪ ಚಿಕ್ಕವು

ಇಂಬಳಗಳ ವಿಶಿಷ್ಟ ಚಲನೆ

ನೀರಿನ ಪಸೆ ಹೆಚ್ಚಿರುವ , ಹಸಿರು ಹುಲ್ಲುಗಳು ಬೆಳೆವ ಪ್ರದೇಶ , ತೋಟ , ಗದ್ದೆಗಳಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಕಂಡುಬರುವ ಈ ಪುಟ್ಟ ಜೀವಿ ರಕ್ತಾಹಾರಿ ! ಜಾನುವಾರು, ಮಾನವರ ರಕ್ತ ಹೀರಿ ಬದುಕುತ್ತವೆ.

ಕಡ್ಡಿಯಂತಿರುವ ಇಂಬಳ ರಕ್ತ ಹೀರುವ ಮೊದಲು

ಇಂಬಳಗಳ ದೇಹ ಕಡ್ಡಿಯಂತಿದ್ದು ದೇಹದ ಎರಡೂ ಕಡೆಗಳಲ್ಲಿ ವೃತ್ತಾಕಾರದ ಸಕ್ಕರ್ ಎಂಬ ಅ೦ಗಗಳಿವೆ . ಈ ಸಕ್ಕರ್ ಗಳು ಅವು ಚಲಿಸಲು ಮತ್ತು ಹೋಸ್ಟ್ ದೇಹದಿಂದ ರಕ್ತ ಹೀರಲು ಸಹಾಯಕವಾಗಿವೆ

ಮುಂಭಾಗದಲ್ಲಿರುವ ಸಕ್ಕರ್ ನಲ್ಲಿ ಬಾಯಿ ಇದೆ . ಬಾಯೊಳಗೆ ಚಿಕ್ಕ ಚಿಕ್ಕ ಹಲ್ಲುಗಳು ಮತ್ತು ಜೊಲ್ಲುರಸ ಗ್ರಂಥಿಗಳಿವೆ . ಹೋಸ್ಟ್ ದೇಹದಲ್ಲಿಯ ಮೃದುವಾದ ಚರ್ಮವನ್ನು ಹುಡುಕಿ ಆ ಭಾಗದಲ್ಲಿ ತಮ್ಮ ಸಕ್ಕರ್ ಮೂಲಕ ಅಂಟಿಕೊಳ್ಳುತ್ತವೆ . ತಕ್ಷಣ ಅದು ಸ್ರವಿಸುವ ಜೊಲ್ಲುರಸದಲ್ಲಿ ಅರವಳಿಕೆ ಮತ್ತು ರಕ್ತ ಹೆಪ್ಪುಗಟ್ಟದಿರುವಂತೆ ತಡೆಯುವ ಕಿಣ್ವಗಳಿರುತ್ತವೆ . ಆದ್ದರಿಂದ ನಮಗೆ ಅದು ಕಚ್ಚಿದ್ದು ತಿಳಿಯುವುದಿಲ್ಲ ಮತ್ತು ರಕ್ತ ಹೆಪ್ಪುಗಟ್ಟದೆ ಸರಾಗವಾಗಿ ಅದು ಹೀರಲು ಅನುಕೂಲವಾಗುತ್ತದೆ.
ಆದ್ದರಂದಲೇ ಇಂಬಳ ಕಚ್ಚಿದ ಗಾಯದಿಂದ ಗಂಟೆಗಟ್ಟಲೆ ರಕ್ತ ಸುರಿಯುತ್ತಲೇ ಇರುತ್ತದೆ. ಅದರ ಅನಸ್ತೆಟಿಕ್ ಪವರ್ ಎಷ್ಟು ಸ್ಟ್ರಾಂಗ್ ಎಂದರೆ ಐದಾರು ಗಂಟೆಗಳ ಕಾಲ ಉರಿ ನೋವು ತಿಳಿಯುವುದಿಲ್ಲ.

ಚರ್ಮವನ್ನು ಕಚ್ಚಿಕೊಂಡಿರುವ ಇಂಬಳವನ್ನು ಬಿಡಿಸುವುದು ಸುಲಭಸಾದ್ಯವಲ್ಲ . ಕೈಯಲ್ಲಿ ಕೀಳುವುದು ಕಷ್ಟವೇ . ಉಪ್ಪು ಅಥವಾ ಸುಣ್ಣವನ್ನು ಹಚ್ಚಿದರೆ ಬಿಡಿಸುವುದು ಸುಲಭ.
ಅದನ್ನು ಕೊಲ್ಲುವುದೂ ಕಷ್ಟ. ಹೊಸಕಿದರೆ ಜಾರುತ್ತದೆ , ಕತ್ತರಿಸಿದರೆ ಕೆಲ ಭಾಗಗಳು ಮತ್ತೆ ಬೆಳೆಯುವುದರಿಂದ ಸಾಯುವುದಿಲ್ಲ . ಆದ್ದರಿಂದ ಇದನ್ನು ಬೆಂಕಿಗೇ ಹಾಕಿ ಬಿಡುತ್ತಾರೆ ಮಲೆನಾಡಿಗರು.

ಮೃದುವಾದ ಚರ್ಮ ಹುಡುಕುತ್ತಿರುವುದು

ಒಮ್ಮೆ ಹೊಟ್ಟೆ ತುಂಬಿದ ನಂತರ ಹೋಸ್ಟ್ ದೇಹವನ್ನು ತಾನಾಗೇ ಬಿಟ್ಟು ಬಿಡುವ ಇದರ ಜೀರ್ಣಾಂಗ ವ್ಯವಸ್ತೆ ವಿಚಿತ್ರವಾಗಿದೆ . ಜೀರ್ಣಾಂಗವ್ಯೂಹದ ಹೆಚ್ಚಿನಭಾಗ ರಕ್ತ ಸಂಗ್ರಹಿಸಿಡಲು ಅನುಕೂಲವಾಗುವಂತೆ ರಚಿತವಾಗಿದೆ. ಒಮ್ಮೆ ಈ ಚೀಲದಂತಹ ಹೊಟ್ಟೆ ತುಂಬಿತೆಂದರೆ ಅದು ಜೀರ್ಣವಾಗಲು ಅನೇಕ ತಿಂಗಳು ಹಿಡಿಯುತ್ತದೆ.ಆದ್ದರಿಂದ ಅದು ಒಮ್ಮೆ ರಕ್ತ ಹೀರಿದರೆ ವರ್ಷವಾದರೂ ಆಹಾರವಿಲ್ಲದೆ ಇರಬಲ್ಲದು.

ಒಂದೇ ದೇಹದಲ್ಲಿ ಗಂಡು ಮತ್ತು ಹೆಣ್ಣು ಜನನಾಂಗಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿರುವುದು ಇದರ ಮೊಟ್ಟೆಯಿಡುವ ಸಾಮರ್ಥ್ಯ ಹೆಚ್ಚಿಸುತ್ತದೆ. ಇಟ್ಟ ಮೊಟ್ಟೆಗಳು ಮರಿಯಾಗಿ , ಆಹಾರ ದೊರೆತು ಬೆಳೆದು ದೊಡ್ಡವಾಗುವ ಸಂಖ್ಯೆ ಕಡಿಮೆ.

ರಕ್ತ ಹೀರುತ್ತಿರುವ ಇಂಬಳ

ಮಳೆಗಾಲ ಮುಗಿಯುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ತನ್ನ ದೇಹದ ಎಲ್ಲ ಚಟುವಟಿಕೆಗಳನ್ನು ಕುಗ್ಗಿಸಿ ಮಣ್ಣು ಕಲ್ಲುಗಳಡಿಯಲ್ಲಿ ಅಡಗುವ ಇಂಬುಳಗಳು ಮತ್ತೆ ತಮ್ಮ ಚಟುವಟಿಕೆ ಪ್ರಾರಂಭಿಸುವುದು ಮುಂದಿನ ಮಳೆಗಾಲಕ್ಕೇ.

ಇಂಬಳಗಳು ಕಚ್ಚುವುದರಿಂದ ಹೆಚ್ಚಿನ ಅಪಾಯವೆನೂ ಇಲ್ಲ . ಅದರೂ ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಸೆಕೆಂಡರಿ ಇನ್ಫೆಕ್ಷನ್ ಇಂದ ಗಾಯ ದೊಡ್ಡದಾಗುವ ಸಾದ್ಯತೆ ಇದೆ. ಅದಕ್ಕೆ ಮಲೆನಾಡಿಗರು ಕಂಡುಕೊಂಡಿರುವ ಸುಲಭೋಪಾಯ ಆಂಟಿಬ್ಯಾಕ್ಟೀರಿಯಲ್ ಅಗಿರುವ ಅರಿಸಿನ ಹಚ್ಚುವುದು .

ರಕ್ತ ಕುಡಿದ ನಂತರ ಉಬ್ಬಿರುವ ಇಂಬಳ

ಕಚ್ಚಿ ಬಿಟ್ಟ ನಂತರ ಹರಿಯುವ ರಕ್ತ

ಕಚ್ಚಿದ ನಂತರದ ಚಿಕ್ಕ ಗಾಯ



{ನಮ್ಮ ಊರಿನಲ್ಲಿ ಇಂಬಳಗಳಿವೆಯಾದರೂ ಮನೆಯ ಬಳಿ ಹೆಚ್ಚಿಲ್ಲ . ತೋಟ ಗದ್ದೆಗಳಲ್ಲಿವೆ. ಅವುಗಳ ಫೋಟೊ ತೆಗೆಯಬೇಕೆಂದಿದ್ದ ನಾನು ಮೊರೆಹೋಗಿದ್ದು ನನ್ನ ಭಾವ ರಮೇಶ್ ಅವರನ್ನು . ದಿನಕ್ಕೆ ಐದಾರು ಬಾರಿಯದರೂ ಇಂಬಳಗಳಿಂದ ಕಚ್ಚಿಸಿಕೊಂಡು ಸುಣ್ಣ , ಅರಿಸಿನಗಳಿಂದ ಕಾಲನ್ನು ಅಲಂಕರಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಅವರಲ್ಲಿ ನಾನು ತೋಟದಿಂದ ಇಂಬಳ ತಂದುಕೊಡುವಂತೆ ಕೇಳಿದೆ. ನನ್ನ ಹುಚ್ಚುತನಗಳ ಅರಿವಿರುವ ಅವರು ನಗುತ್ತ ಹೋದರು . ಬರುವಾಗ ಕೈಯಲ್ಲೊಂದು ಅಡಿಕೆಹಾಳೆ ಮತ್ತು ಅದರಲ್ಲೊಂದು ಇಂಬಳ.ತನ್ನ ಎರಡೂ ಸಕ್ಕರ್ ನೆಲಕ್ಕೆ ಊರುತ್ತ ಚೂಟಿಯಾಗಿ ಹರಿಯುತ್ತಿದ್ದ ಅದನ್ನು ನನ್ನ ಕೈಯಲ್ಲಿ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ನೋಡಿದೆ. ಅಂಗೈ , ಮೆಗೈ ಎಲ್ಲಾಕಡೆ ಓಡಾಡಿತೇ ವಿನಃ ಕಚ್ಚಲಿಲ್ಲ . ನಂತರ ಎರಡು ಬೆರಳಿನ ನಡುವೆ ಬಿಟ್ಟಾಗ ಅಲ್ಲಿ ಕಚ್ಚಿಕೊಂಡಿತು. ಮೊದಲು ತೆಳ್ಳಗೆ ಕಡ್ಡಿಯಂತಿದ್ದದ್ದು ರಕ್ತ ಹೀರಿ ಗುಂಡಗಾಯಿತು . ನಂತರ ಕಿತ್ತು ಎಸೆದೆ . ಸುಮಾರು ಐದಾರು ಗಂಟೆಗಳ ವರೆಗೂ ಸ್ವಲ್ಪವೂ ನೋವು ಉರಿ ಅಗಲಿಲ್ಲ . ಪ್ರಕೃತಿ ನಿಜಕ್ಕೂ ವಿಸ್ಮಯಗಳ ಸಂತೆ ಅಲ್ಲವೇ ! ಹಾಂ ಇದನ್ನೆಲ್ಲ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದ ಸುಧಾಕಿರಣ್ " ನೀನು ಹೀಗೆ ಹಾವಿನ ಜೊತೆ ಎಲ್ಲದರೂ ಪ್ರಯೋಗಕ್ಕಿಳಿಯಬೇಡ " ಎಂದು ಎಚ್ಚರಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಮಗಳು ಇಂಚರ " ಅಮ್ಮ ಬ್ಲಡ್ ಹೆಚ್ಚಾಗಿದ್ದರೆ ಮನುಷ್ಯರಿಗೆ ಡೊನೇಟ್ ಮಾಡು " ಎಂದು ಸಲಹೆಯಿತ್ತಿದ್ದಾಳೆ!!}