ಭೂರಮೆಯ ಬರ್ತ್ ಡೇ....

ಒಂದು ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಚಿಪ್ಪಿನಲ್ಲಿ ಹುದುಗಿಕೊಂಡ ಮೃದ್ವಂಗಿಯಂತಿದ್ದ ನನ್ನ ಭಾವನೆಗಳನ್ನ ನಿಮ್ಮೊಡನೆ ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿ ಒಂದು ವರ್ಷ ಕಳೆಯಿತು .
ಬ್ಲಾಗ್ ಪ್ರಪಂಚದೊಳಗೆ ನಾನು ಕಾಲಿಟ್ಟಿದ್ದು ಆಕಸ್ಮಿಕವಾಗಿ . ಕೆಂಡಸಂಪಿಗೆಯಲ್ಲಿನ ದಿನದ ಬ್ಲಾಗ್ ಅಂಕಣದಲ್ಲಿದ್ದ "ಓ ನನ್ನ ಚೇತನಾ "ನಾನು ಮೊದಲು ಓದಿದ ಬ್ಲಾಗ್ ಇರಬೇಕು . ನಂತರ ಮೌನಗಾಳ , ಟೀನಾಜೋನ್ , ಮೌನಕಣಿವೆ , ವಿಕಾಸವಾದ , ಮಾನಸ , ಇಟ್ಟಿಗೆ ಸಿಮೆಂಟು , ಸಲ್ಲಾಪ, ಜಲನಯನ ,ಛಾಯಾಕನ್ನಡಿ ...............ಒಹ್!!! ಹೊಸ ಲೋಕವೊಂದು ನನ್ನೆದುರು ತೆರೆದುಕೊಂಡಿತು. ಎಷ್ಟೊಂದು ವೈವಿಧ್ಯಮಯ ಬರಹಗಳು , ವಿಚಾರಗಳು , ವಾದವಿವಾದಗಳು ......... ದಿನಕ್ಕೊಮ್ಮೆ ಒಂದಿಷ್ಟು ಬ್ಲಾಗ್ ಬರಹಗಳನ್ನೋದುವುದು ಅಭ್ಯಾಸವಾಗಿಹೋಯಿತು.

ಹೀಗೆ ಕುತೂಹಲಕ್ಕೊಮ್ಮೆ "ಕ್ರಿಯೇಟ್ ಬ್ಲಾಗ್ " ಕ್ಲಿಕ್ ಮಾಡಿ ನಾನೂ ಬ್ಲಾಗ್ ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿಬಿಟ್ಟೆ. ಏನೊ ಮನಸ್ಸಿಗೆ ತೋಚಿದ ಕಥೆಗಳನ್ನು , ಪ್ರೀತಿಯ ಜೀವಿಗಳ ಬಗ್ಗೆ ತಿಳಿದ ಮಾಹಿತಿಯನ್ನು ... ನಿಮ್ಮೊಂದಿಗೆ ಹಂಚಿಕೊಂಡಿದ್ದೇನೆ . ನೀವೂ ಓದಿ ಪ್ರೋತ್ಸಾಹಿಸುತ್ತಿದ್ದೀರಿ . ಅದಕ್ಕಾಗಿ ಎಲ್ಲ ಓದುಗರಿಗೂ ಧನ್ಯವಾದಗಳು.


ಸಾಗರದ ಬಳಿ ಚಿಕ್ಕ ಊರೊಂದರ ಸ್ಕೂಲ್ ಹೆಡ್ ಮಾಸ್ಟರ್ ಆಗಿದ್ದ ನನ್ನಜ್ಜ ರಾಮಚಂದ್ರ ಭಟ್ ನನ್ನ ಓದಿನ ಆಸಕ್ತಿಗೆ ನೀರೆರೆದವರು. ಪ್ರತಿ ತಿಂಗಳು ಅವರು (ಸಂಬಳದ ದಿನವಿರಬಹುದು) ಪೇಟೆಗೆ ಹೋಗಿ ವಾಪಾಸ್ ಬರುವುದನ್ನು ಕಾಯುತ್ತಾ ನಿಲ್ಲುತ್ತಿದ್ದ ನನ್ನ ಕೈಗೆ ಮಕ್ಕಳ ಕತೆಪುಸ್ತಕಗಳನ್ನು , ರಾಮಾಯಣ , ಮಹಾಭಾರತ ಮೊದಲಾದ ಪುಸ್ತಕಗಳನ್ನು ತಂದುಕೊಟ್ಟು ನನ್ನಲ್ಲಿ ಓದಿನ ರುಚಿ ಹತ್ತಿಸಿದರು . ಇದಕ್ಕಾಗಿ ಅವರಿಗೆ ನಾನು ಚಿರರುಣಿ.

ತಾನು ಓದಿದ ಒಳ್ಳೆ ಪುಸ್ತಕಗಳ ಬಗ್ಗೆ ನನ್ನಲ್ಲಿ ಚರ್ಚಿಸುತ್ತ ನಾನೂ ಅವುಗಳನ್ನು ಓದಲು ಪ್ರೇರೆಪಿಸಿದ ಅಮ್ಮ ನಿಗೊಂದು ದೊಡ್ಡ ಥ್ಯಾಂಕ್ಸ್ .

ಸ್ಕೂಲಿನ ಯಾವುದೋ ಪ್ರಭಂದ ಸ್ಪರ್ಧೆಗೆ ಪ್ರಥಮ ಬಾರಿ ಪರಿಸರದ ಬಗ್ಗೆ ಪ್ರಭಂದ ಬರೆಯುವಾಗ ಹೇಗೆ ಬರೆಯಬೇಕೆಂದು ತಿಳಿಸಿದ ಅಪ್ಪ ಬಹುಶ: ನನ್ನ ಬರಹದ ಶೈಲಿಗೆ ಕಾರಣ . ಸ್ವತಃ ನಾಟಕಗಳನ್ನು ಬರೆದು ಊರಿನ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಹೇಳಿಕೊಡುತ್ತಿದ್ದ ತುಂಬ ಕಡಿಮೆ ಮಾತಿನ ಅಪ್ಪ ನನ್ನ ಬ್ಲಾಗ್ ಓದಿ "ಚೆನ್ನಾಗಿದ್ದು" ಹೇಳಿದ್ದು ನನಗೆ ಸಿಕ್ಕ ದೊಡ್ದ ಕಾಂಪ್ಲಿಮೆಂಟ್ ಎಂದು ನನ್ನ ಅನಿಸಿಕೆ.

ಪ್ರಾಣಿ ಪಕ್ಷಿಗಳ ಬಗ್ಗೆ ನಾನು ಓದಿದ ಸಂಗತಿಗಳು , ಯಾವುದೋ ಮೆಚ್ಚಿನ ಬರಹ , ಇಷ್ಟದ ಕಾದಂಬರಿ ಎಲ್ಲವುಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಗಂಟೆಗಟ್ಟಲೇ ನಾನು ಕೊರೆಯುವುದನ್ನು ಕೇಳಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾ , ಕಾಡು ಮೇಡು ತಿರುಗುವ ನನ್ನ ಉತ್ಸಾಹಕ್ಕೆ ಇಂಬು ಕೊಡುತ್ತಾ, ನನ್ನ ಬರಹಗಳಿಗೆ ಬೇಕಾದ ಸ್ಪೂರ್ತಿ ನೀಡುತ್ತಾ, ಸದಾ ನನ್ನನ್ನು ಪ್ರೋತ್ಸಾಹಿಸುವ ನನ್ನ ಗಂಡನಿಗೆ ಮತ್ತು ಮಗಳು ಇಂಚರಾಗೆ ಥ್ಯಾಂಕ್ಸ್ ಹೇಳೋದು ತೀರಾ ಫಾರ್ಮಲ್ ಅನ್ನಿಸುತ್ತಾ?

ದುಖಃದ ಸಂಗತಿಯೆಂದರೆ ನಾನು ಬರೆದ ಪ್ರಥಮ ಕಥೆಯನ್ನೂ , ಭೈರಪ್ಪನವರ "ಜಲಪಾತ" ಕಾದಂಬರಿಯ ವಿಮರ್ಶೆಯನ್ನೂ ಓದಿ ಮೆಚ್ಚಿಕೊಂಡು " ನಿನ್ನಲ್ಲಿ ಬರೆಯುವ ಸಾಮರ್ಥ್ಯವಿದೆ , ಹೀಗೆ ಬರೆಯುತ್ತಿರು " ಎಂದು ಹಾರೈಸಿದ ಮಾವನವರು ಈಗಿಲ್ಲ . ಇವತ್ತ್ಯಾಕೊ ಅವರ ನೆನಪು ತುಂಬ ಕಾಡುತ್ತಿದೆ.

ಇನ್ನೊಮ್ಮೆ ನನ್ನ ಒಂದು ವರ್ಷದ ಕೂಸು ಭೂರಮೆಯ ಎಲ್ಲ ಪ್ರೋತ್ಸಾಹಕರಿಗೂ ಧನ್ಯವಾದಗಳು.