ಸುಮಾ ಏಳು ಗಂಟೆ ಐದಾಗ್ತಿದೆ ...ದಿನದಂತೆ ಪತಿರಾಯ ಎಬ್ಬಿಸಿದರು. ಏಳಲು ಹೊರಟರೆ ಸೊಂಟ ಚುಳ್ ಎಂದಿತು . ಓಹ್ ಇವತ್ತು ವಾಕಿಂಗ್ ತಪ್ಪಿಸಿಕೊಳ್ಳೋಕೆ ಒಳ್ಳೆ ನೆಪ ಸಿಕ್ತಲ್ಲ ಅಂತ ಖುಷಿಯಾಗಿ ...." ನಾನೇನೂ ವಾಕಿಂಗ್ ಬರಲ್ಲ " ಎನ್ನುತ್ತಾ ಮುಸುಕೆಳೆದೆ .
ಅದೆಲ್ಲ ಬೇಡ ಸುಮ್ನೆ ಏಳು ಹೋಗಲೇಬೇಕು ....ಹೊದಿಕೆಯನ್ನೆಳೆದು ಹಾಕಿದರು. ಪ್ರತಿದಿನ ಹೀಗೆ ಏನಾದರೊಂದು ನೆಪ ಹೇಳಿ ವಾಕಿಂಗ್ ತಪ್ಪಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಯತ್ನಿಸುವ ನನ್ನ ಬುದ್ಧಿಯ ಅರಿವಿರುವುರುವದಿಂದ ಅವರು ಸುಲಭಕ್ಕೆ ಬಿಡುವುದಿಲ್ಲ .
"ಇಲ್ಲ ನಿಜ್ವಾಗ್ಲೂ ನಂಗೆ ತುಂಬಾ ಸೊಂಟ ನೋವು ಪ್ಲೀಸ್ ಬರಲ್ಲ ಇವತ್ತು " ಅಳು ಮುಖ ನೋಡಿ ಸರಿ ಬಿಡು ನಾನೊಬ್ನೇ ಹೋಗ್ತೀನಿ ಅಂತ ಹೊದಿಕೆ ಹೊದೆಸಿ , ಬಾತ್ ರೂಮ್ ಕಡೆ ಹೊರಟರು .
ಮುಸುಕೆಳೆದು ಮಲಗಿದವಳಿಗೆ ಮತ್ತೆ ಎಚ್ಚರವಾದದ್ದು ಆರು ಗಂಟೆಗೆ . ಒಹ್ ಇನ್ನು ಮಲಗಿದರೆ ಲೇಟಾಗತ್ತೆ ಎಂದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾ ಎದ್ದೆ. ಮತ್ತೆ ಸೊಂಟ ಚುಳ್ ಎಂದಿತು . ಅಬ್ಬ ! ಇವತ್ಯಾಕೋ ತುಂಬಾನೆ ನೋವು ...ಮಾಡಾಬೇಕಾದ ಕೆಲಸಗಳನ್ನು ನೆನೆಸಿಕೊಂಡು ಸ್ವಲ್ಪ ಬಿ ಪಿ ಏರಿತು . ಇವತ್ತೆಲ್ಲಾದರೂ ರುಕ್ಕಮ್ಮನೂ ಕೈಕೊಟ್ಟರೆ ! ಯಾಕೋ ಯೋಚನೆಯೂ ಭಯ ಹುಟ್ಟಿಸಿತು . ಹಾಗೇನಾಗಲಿಕ್ಕಿಲ್ಲ ಎಂದು ನನಗೆ ನಾನೆ ಭರವಸೆ ಕೊಟ್ಟುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾ ಕೆಳಗಿಳಿದು ಬೆಳಗಿನ ಕೆಲಸಗಳನ್ನು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದೆ.
ಮಗಳ ಲಂಚ್ ಬಾಕ್ಸಿಗೆ ಪಲಾವ್ ಮಾಡಿ , ಬೆಳಗಿನ ತಿಂಡಿ ದೋಸೆಗೆ ಚಟ್ನಿ ಮಾಡುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಕರೆಗಂಟೆ ಸದ್ದು. ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಬಿ ಪಿ ಏರಿತು . ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ರುಕ್ಕಮ್ಮ ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ಬರೋದಿಲ್ಲ ಅಂತ ತಿಳಿಸೋದಿಕ್ಕೆ ಮಗನನ್ನು ಕಳುಹಿಸೋದು ಇದೇ ಸಮಯಕ್ಕೆ ...ಹಾಗಾದರೆ ?
ಬಾಗಿಲು ತೆಗೆದರೆ ಬಂದದ್ದು ಪೇಪರ್ ಹುಡುಗ . ಸಮಾಧಾನದ ಉಸಿರು ಹೊರಹಾಕಿ ಪೇಪರ್ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಒಳಬಂದೆ . ಯಾವಾಗಲೂ ಪೇಪರ್ ಬಾಗಿಲಲ್ಲಿ ಎಸೆದು ಹೋಗುವವ ಇವತ್ತು ನನ್ನನ್ನ ಹೆದರಿಸಲೆಂದೇ ಬೆಲ್ ಮಾಡಿದ್ದನಿರಬೇಕೆನ್ನಿಸಿತ್ತು .
ಮಗಳಿಗೆ ದೋಸೆ ಮಾಡಿಕೊಡುತ್ತಿರುವಾಗ ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಬೆಲ್ ಸದ್ದಾಗಿತ್ತು .ಗಂಟೆ ಏಳೂವರೆಯಾಗಿತ್ತು . . ಹೋಗಿ ಬಾಗಿಲು ತೆಗೆದರೆ ರುಕ್ಕಮ್ಮ .. ಅವಳು ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ಬರುವ ಸಮಯವಂತೂ ಇದಲ್ಲ ......ಹಾಗಾದರೆ !!!
ಆತಂಕದಿಂದಲೇ " ಏನು ರುಕ್ಕಮ್ಮ "ಎಂದೆ . ಅವಳ ಮಾಮೂಲಿ ನಗುವಿನೊಂದಿಗೆ " ಅಕ್ಕ ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ಬರಲ್ಲ " ಎಂದಳು !!
ಸಿಟ್ಟು ಗಂಟಲ ಬುಡದವರೆಗೂ ಬಂದಿತು " ಯಾಕೆ ಇವತ್ತು ಯಾವ ದೇವಸ್ಥಾನಕ್ಕೆ ಹೋಗಬೇಕು ?" ಎಂದೆ . ಪೆಚ್ಚು ನಗೆ ನಗುತ್ತಾ ಸುಮ್ಮನೆ ನಿಂತಳು .
ಈಗ ನನಗೆ ಸಿಟ್ಟು ನೆತ್ತಿಗೇ ಏರಿತು . "ಇತ್ತೀಚೆಗೆ ಜಾಸ್ತಿ ಆಯ್ತು ನಿಂದು , ನಂಗೆ ಬೇರೆ ಹುಷಾರಿಲ್ಲ , ನಾಳೆನಾದ್ರೂ ಬಾ" ಎನ್ನುತ್ತಾ ಬಾಗಿಲು ದಡಾರನೆ ಹಾಕಿ ಒಳಬಂದೆ.
ಪೇಪರ್ ಓದುತ್ತಾ ಕುಳಿತಿದ್ದ ಪತಿರಾಯ " ಏನು ಕಷ್ಟವೋ ಕೇಳದೇ ಸುಮ್ನೆ ರೇಗ್ತೀಯಲ್ಲ ಪಾಪ , ಹೋಗ್ಲಿ ಬಿಡು ನಾನೆ ಪಾತ್ರೆ ತೊಳೆದುಕೊಡ್ತೀನಿ " ಎಂದರು .
"ಅವಳಿಗೇನೂ ಕಷ್ಟವಿಲ್ಲ ಈಗ ಅರಾಮಾಗೇ ನಗ್ತಿದ್ಲು ....ಯಾವುದೋ ದೇವಸ್ಥಾನ ಸುತ್ತೋದಿಕ್ಕೆ ಹೊರಟಿರಬೇಕಷ್ಟೆ , ನೀವು ಕೆಲಸ ಮಾಡಿಕೊಡೋದೇನೂ ಬೇಡ ...ನಾನೇ ಮಾಡ್ಕೋತೀನಿ " ರುಕ್ಕಮ್ಮನ ಮೇಲಿನ ಸಿಟ್ಟು ತನ್ನ ಮೇಲೆ ತಿರುಗ್ತೀರೋದರ ಅರಿವಾಗಿ ಪತಿರಾಯರು ಸುಮ್ಮನೇ ಪೇಪರ್ ನಲ್ಲಿ ತಲೆ ಹುದುಗಿಸಿದರು.
ಯೂನಿಫಾರಂ ಹಾಕಿಕೊಂಡು ಸ್ಕೂಲಿಗೆ ಹೊರಟ ಮಗಳು ಷೂ ಹಾಕಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿರುವಾಗ ವ್ಯಾನ್ ಹಾರನ್ ಕೇಳಿತು . ಆಗ ಅವಳಿಗೆ ನೀರನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಂಡಿಲ್ಲ ಎಂಬ ನೆನಪೂ ಬಂತು. " ಅಮ್ಮ ಪ್ಲೀಸ್ ನೀರಿನ ಬಾಟಲ್ ಕೊಡಮ್ಮ " ಅವಳ ಕೂಗು . ಸರಿ ಬರಗಾಲದಲ್ಲಿ ಅಧಿಕ ಮಾಸ ಎಂಬಂತೆ ಇಂತಹ ಸಮಯದಲ್ಲೇ ಇವಳಿಗೂ ಮರೆವು ಎಂದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾ ನೀರು ತುಂಬಿಸಿ ಅಷ್ಟರಲ್ಲಾಗಲೇ ಕೆಳಗಿಳಿಯುತ್ತಿದ್ದ ಅವಳ ಬಳಿ ಓಡಿ ಬಾಟಲ್ ತಲುಪಿಸಿದೆ .
ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಪತಿರಾಯರು ಸ್ನಾನ , ತಿಂಡಿ ಮುಗಿಸಿ ಆಫೀಸಿಗೆ ಹೊರಟಾಗಿತ್ತು . ಸುಮಾ ರೆಸ್ಟ್ ತಗೋ ..ನೋವು ಜಾಸ್ತಿಯಾದರೆ ಫೋನ್ ಮಾಡು ಎನ್ನುತ್ತಾ ಹೊರಟರು.
ಸಿಂಕ್ ನಲ್ಲಿದ್ದ ಪಾತ್ರೆಗಳನ್ನೆಲ್ಲಾ ತೊಳೆದು ಅಡಿಗೆ ಮನೆ ಒರೆಸಿ ಸ್ವಚ್ಛಗೊಳಿಸುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಸೊಂಟ ಇನ್ನು ನಿಲ್ಲಲಾರೆ ಎಂದು ಚೀರುತ್ತಿತ್ತು. ಬೆನ್ನನ್ನು ಕುರ್ಚಿಗಾನಿಸಿ ಕಾಫಿ , ಪೇಪರ್ ಹಿಡಿದು ಕುಳಿತದ್ದಷ್ಟೇ ಮತ್ತೆ ಬೆಲ್ ಸದ್ದು.
ಬಾಗಿಲು ತೆಗೆಯುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ರುಕ್ಕಮ್ಮ ಒಳಬಂದಳು ...ಅರೆ ಮತ್ತೆ ಯಾಕೆ ಬಂದೇ? ನಾನು ಪಾತ್ರೆಗಳನ್ನೆಲ್ಲ ತೊಳೆದಾಯ್ತು ...ಸಿಡುಕಿದೆ.
"ಅಕ್ಕ ಏನಾಯ್ತಕ್ಕ ನಿಂಗೆ ಹುಷಾರಿಲ್ಲ ಅಂತೀಯ ಕೆಲಸ ಬೇರೆ ನೀನೆ ಮಾಡ್ಕೊಂಡಿದ್ದೀಯ , ಯಾಕೆ " ಎಂದಳು.
"ನೀನೇ ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ಬರಲ್ಲ ಅಂದ್ಯಲ್ಲೆ "
ಆಂ ಅಕ್ಕ ಎಲ್ಲಕ್ಕ ...ನಾನು ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ಬರ್ಲಾ ಅಂತ ಕೇಳಿದ್ದು ! ನೀನು ಹೀಗೆ ಅಂದ್ಕೊಡ್ಯ.....ಅದು ನಾನು ದೇವಸ್ಥಾನಕ್ಕೆ ಹೋಗಬೇಕಾಗಿದ್ದು ಹೌದು ...ಅದಕ್ಕೆ ನಿಮ್ಮ ಮನೆ ಕೆಲಸ ಬೇಗ ಮುಗಿಸಿಬಿಡೋಣ ಅಂತ ಬಂದೆ , ಮತ್ತೆ ತಿಂಡಿ ತಿಂತಿರ್ತೀರೇನೋ ಅಂತ ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ಬರಲಾ ಅಂತ ಕೇಳಿದೆ . ನೀನು ನೋಡಿದ್ರೆ ಏನೋ ಹೇಳ್ತಾ ದಡಾರ್ ಅಂತ ಬಾಗಿಲು ಹಾಕಿ ಹೋಗೇ ಬಿಟ್ಟೆ ...ಈವಕ್ಕಂಗೇನಾಯ್ತಪ್ಪ ಎಂದೂ ಇಲ್ಲದ್ದು ಅಂತ ನಾನು ಮನೆಗೆ ವಾಪಾಸ್ ಹೋದೆ. ಮತ್ತೆಲ್ಲಾದ್ರೂ ಕೆಲಸ ಎಲ್ಲಾ ಮಾಡ್ಕೊಂಡ್ ಬಿಡ್ತೀಯೇನೋ ಅಂತಲೇ ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಬೇಗ ಸ್ಕೂಲಿಗೆ ಕಳ್ಸಿ ಈಗ ಬಂದೆ ಅಕ್ಕ ...ಎಂದಳು.
ನಗಬೇಕೋ ಅಳಬೇಕೋ ತಿಳಿಯದೆ ಬೆಪ್ಪಾದೆ . ಬೆಳಗಿನಿಂದ ಇದ್ದ ಆತಂಕದಲ್ಲಿ ಅವಳು ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ಬರಲಾ ಎಂದದ್ದು ನನಗೆ ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ಬರಲ್ಲ ಅಂತ ಕೇಳಿಸಿತ್ತು .
" ನಾವೇನನ್ನು ಕೇಳಿಸಿಕೊಳ್ಳಬಯಸುತ್ತೇವೋ ಅದನ್ನೇ ಕೇಳಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತೇವೆ " ಅಂತ ಎಲ್ಲೋ ಓದಿದ್ದು ನೆನಪಾಗಿ ಜೋರಾಗಿ ನಗತೊಡಗಿದೆ.
ರುಕ್ಕಮ್ಮನಿಗೆ ನಡೆದದ್ದು ಹೇಳಿದಾಗ "ನಿನಗೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಕೆಪ್ಪು ಅಂತ ಗೊತ್ತಿತ್ತು ಆದರೆ ಇಷ್ಟು ಅಂತ ಗೊತ್ತಿರ್ಲಿಲ್ಲ " ಎನ್ನುತ್ತಾ ಅವಳೂ ಜೋರಾಗಿ ನಗತೊಡಗಿದಳು .
ಅದೆಲ್ಲ ಬೇಡ ಸುಮ್ನೆ ಏಳು ಹೋಗಲೇಬೇಕು ....ಹೊದಿಕೆಯನ್ನೆಳೆದು ಹಾಕಿದರು. ಪ್ರತಿದಿನ ಹೀಗೆ ಏನಾದರೊಂದು ನೆಪ ಹೇಳಿ ವಾಕಿಂಗ್ ತಪ್ಪಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಯತ್ನಿಸುವ ನನ್ನ ಬುದ್ಧಿಯ ಅರಿವಿರುವುರುವದಿಂದ ಅವರು ಸುಲಭಕ್ಕೆ ಬಿಡುವುದಿಲ್ಲ .
"ಇಲ್ಲ ನಿಜ್ವಾಗ್ಲೂ ನಂಗೆ ತುಂಬಾ ಸೊಂಟ ನೋವು ಪ್ಲೀಸ್ ಬರಲ್ಲ ಇವತ್ತು " ಅಳು ಮುಖ ನೋಡಿ ಸರಿ ಬಿಡು ನಾನೊಬ್ನೇ ಹೋಗ್ತೀನಿ ಅಂತ ಹೊದಿಕೆ ಹೊದೆಸಿ , ಬಾತ್ ರೂಮ್ ಕಡೆ ಹೊರಟರು .
ಮುಸುಕೆಳೆದು ಮಲಗಿದವಳಿಗೆ ಮತ್ತೆ ಎಚ್ಚರವಾದದ್ದು ಆರು ಗಂಟೆಗೆ . ಒಹ್ ಇನ್ನು ಮಲಗಿದರೆ ಲೇಟಾಗತ್ತೆ ಎಂದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾ ಎದ್ದೆ. ಮತ್ತೆ ಸೊಂಟ ಚುಳ್ ಎಂದಿತು . ಅಬ್ಬ ! ಇವತ್ಯಾಕೋ ತುಂಬಾನೆ ನೋವು ...ಮಾಡಾಬೇಕಾದ ಕೆಲಸಗಳನ್ನು ನೆನೆಸಿಕೊಂಡು ಸ್ವಲ್ಪ ಬಿ ಪಿ ಏರಿತು . ಇವತ್ತೆಲ್ಲಾದರೂ ರುಕ್ಕಮ್ಮನೂ ಕೈಕೊಟ್ಟರೆ ! ಯಾಕೋ ಯೋಚನೆಯೂ ಭಯ ಹುಟ್ಟಿಸಿತು . ಹಾಗೇನಾಗಲಿಕ್ಕಿಲ್ಲ ಎಂದು ನನಗೆ ನಾನೆ ಭರವಸೆ ಕೊಟ್ಟುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾ ಕೆಳಗಿಳಿದು ಬೆಳಗಿನ ಕೆಲಸಗಳನ್ನು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದೆ.
ಮಗಳ ಲಂಚ್ ಬಾಕ್ಸಿಗೆ ಪಲಾವ್ ಮಾಡಿ , ಬೆಳಗಿನ ತಿಂಡಿ ದೋಸೆಗೆ ಚಟ್ನಿ ಮಾಡುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಕರೆಗಂಟೆ ಸದ್ದು. ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಬಿ ಪಿ ಏರಿತು . ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ರುಕ್ಕಮ್ಮ ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ಬರೋದಿಲ್ಲ ಅಂತ ತಿಳಿಸೋದಿಕ್ಕೆ ಮಗನನ್ನು ಕಳುಹಿಸೋದು ಇದೇ ಸಮಯಕ್ಕೆ ...ಹಾಗಾದರೆ ?
ಬಾಗಿಲು ತೆಗೆದರೆ ಬಂದದ್ದು ಪೇಪರ್ ಹುಡುಗ . ಸಮಾಧಾನದ ಉಸಿರು ಹೊರಹಾಕಿ ಪೇಪರ್ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಒಳಬಂದೆ . ಯಾವಾಗಲೂ ಪೇಪರ್ ಬಾಗಿಲಲ್ಲಿ ಎಸೆದು ಹೋಗುವವ ಇವತ್ತು ನನ್ನನ್ನ ಹೆದರಿಸಲೆಂದೇ ಬೆಲ್ ಮಾಡಿದ್ದನಿರಬೇಕೆನ್ನಿಸಿತ್ತು .
ಮಗಳಿಗೆ ದೋಸೆ ಮಾಡಿಕೊಡುತ್ತಿರುವಾಗ ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಬೆಲ್ ಸದ್ದಾಗಿತ್ತು .ಗಂಟೆ ಏಳೂವರೆಯಾಗಿತ್ತು . . ಹೋಗಿ ಬಾಗಿಲು ತೆಗೆದರೆ ರುಕ್ಕಮ್ಮ .. ಅವಳು ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ಬರುವ ಸಮಯವಂತೂ ಇದಲ್ಲ ......ಹಾಗಾದರೆ !!!
ಆತಂಕದಿಂದಲೇ " ಏನು ರುಕ್ಕಮ್ಮ "ಎಂದೆ . ಅವಳ ಮಾಮೂಲಿ ನಗುವಿನೊಂದಿಗೆ " ಅಕ್ಕ ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ಬರಲ್ಲ " ಎಂದಳು !!
ಸಿಟ್ಟು ಗಂಟಲ ಬುಡದವರೆಗೂ ಬಂದಿತು " ಯಾಕೆ ಇವತ್ತು ಯಾವ ದೇವಸ್ಥಾನಕ್ಕೆ ಹೋಗಬೇಕು ?" ಎಂದೆ . ಪೆಚ್ಚು ನಗೆ ನಗುತ್ತಾ ಸುಮ್ಮನೆ ನಿಂತಳು .
ಈಗ ನನಗೆ ಸಿಟ್ಟು ನೆತ್ತಿಗೇ ಏರಿತು . "ಇತ್ತೀಚೆಗೆ ಜಾಸ್ತಿ ಆಯ್ತು ನಿಂದು , ನಂಗೆ ಬೇರೆ ಹುಷಾರಿಲ್ಲ , ನಾಳೆನಾದ್ರೂ ಬಾ" ಎನ್ನುತ್ತಾ ಬಾಗಿಲು ದಡಾರನೆ ಹಾಕಿ ಒಳಬಂದೆ.
ಪೇಪರ್ ಓದುತ್ತಾ ಕುಳಿತಿದ್ದ ಪತಿರಾಯ " ಏನು ಕಷ್ಟವೋ ಕೇಳದೇ ಸುಮ್ನೆ ರೇಗ್ತೀಯಲ್ಲ ಪಾಪ , ಹೋಗ್ಲಿ ಬಿಡು ನಾನೆ ಪಾತ್ರೆ ತೊಳೆದುಕೊಡ್ತೀನಿ " ಎಂದರು .
"ಅವಳಿಗೇನೂ ಕಷ್ಟವಿಲ್ಲ ಈಗ ಅರಾಮಾಗೇ ನಗ್ತಿದ್ಲು ....ಯಾವುದೋ ದೇವಸ್ಥಾನ ಸುತ್ತೋದಿಕ್ಕೆ ಹೊರಟಿರಬೇಕಷ್ಟೆ , ನೀವು ಕೆಲಸ ಮಾಡಿಕೊಡೋದೇನೂ ಬೇಡ ...ನಾನೇ ಮಾಡ್ಕೋತೀನಿ " ರುಕ್ಕಮ್ಮನ ಮೇಲಿನ ಸಿಟ್ಟು ತನ್ನ ಮೇಲೆ ತಿರುಗ್ತೀರೋದರ ಅರಿವಾಗಿ ಪತಿರಾಯರು ಸುಮ್ಮನೇ ಪೇಪರ್ ನಲ್ಲಿ ತಲೆ ಹುದುಗಿಸಿದರು.
ಯೂನಿಫಾರಂ ಹಾಕಿಕೊಂಡು ಸ್ಕೂಲಿಗೆ ಹೊರಟ ಮಗಳು ಷೂ ಹಾಕಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿರುವಾಗ ವ್ಯಾನ್ ಹಾರನ್ ಕೇಳಿತು . ಆಗ ಅವಳಿಗೆ ನೀರನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಂಡಿಲ್ಲ ಎಂಬ ನೆನಪೂ ಬಂತು. " ಅಮ್ಮ ಪ್ಲೀಸ್ ನೀರಿನ ಬಾಟಲ್ ಕೊಡಮ್ಮ " ಅವಳ ಕೂಗು . ಸರಿ ಬರಗಾಲದಲ್ಲಿ ಅಧಿಕ ಮಾಸ ಎಂಬಂತೆ ಇಂತಹ ಸಮಯದಲ್ಲೇ ಇವಳಿಗೂ ಮರೆವು ಎಂದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾ ನೀರು ತುಂಬಿಸಿ ಅಷ್ಟರಲ್ಲಾಗಲೇ ಕೆಳಗಿಳಿಯುತ್ತಿದ್ದ ಅವಳ ಬಳಿ ಓಡಿ ಬಾಟಲ್ ತಲುಪಿಸಿದೆ .
ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಪತಿರಾಯರು ಸ್ನಾನ , ತಿಂಡಿ ಮುಗಿಸಿ ಆಫೀಸಿಗೆ ಹೊರಟಾಗಿತ್ತು . ಸುಮಾ ರೆಸ್ಟ್ ತಗೋ ..ನೋವು ಜಾಸ್ತಿಯಾದರೆ ಫೋನ್ ಮಾಡು ಎನ್ನುತ್ತಾ ಹೊರಟರು.
ಸಿಂಕ್ ನಲ್ಲಿದ್ದ ಪಾತ್ರೆಗಳನ್ನೆಲ್ಲಾ ತೊಳೆದು ಅಡಿಗೆ ಮನೆ ಒರೆಸಿ ಸ್ವಚ್ಛಗೊಳಿಸುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಸೊಂಟ ಇನ್ನು ನಿಲ್ಲಲಾರೆ ಎಂದು ಚೀರುತ್ತಿತ್ತು. ಬೆನ್ನನ್ನು ಕುರ್ಚಿಗಾನಿಸಿ ಕಾಫಿ , ಪೇಪರ್ ಹಿಡಿದು ಕುಳಿತದ್ದಷ್ಟೇ ಮತ್ತೆ ಬೆಲ್ ಸದ್ದು.
ಬಾಗಿಲು ತೆಗೆಯುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ರುಕ್ಕಮ್ಮ ಒಳಬಂದಳು ...ಅರೆ ಮತ್ತೆ ಯಾಕೆ ಬಂದೇ? ನಾನು ಪಾತ್ರೆಗಳನ್ನೆಲ್ಲ ತೊಳೆದಾಯ್ತು ...ಸಿಡುಕಿದೆ.
"ಅಕ್ಕ ಏನಾಯ್ತಕ್ಕ ನಿಂಗೆ ಹುಷಾರಿಲ್ಲ ಅಂತೀಯ ಕೆಲಸ ಬೇರೆ ನೀನೆ ಮಾಡ್ಕೊಂಡಿದ್ದೀಯ , ಯಾಕೆ " ಎಂದಳು.
"ನೀನೇ ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ಬರಲ್ಲ ಅಂದ್ಯಲ್ಲೆ "
ಆಂ ಅಕ್ಕ ಎಲ್ಲಕ್ಕ ...ನಾನು ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ಬರ್ಲಾ ಅಂತ ಕೇಳಿದ್ದು ! ನೀನು ಹೀಗೆ ಅಂದ್ಕೊಡ್ಯ.....ಅದು ನಾನು ದೇವಸ್ಥಾನಕ್ಕೆ ಹೋಗಬೇಕಾಗಿದ್ದು ಹೌದು ...ಅದಕ್ಕೆ ನಿಮ್ಮ ಮನೆ ಕೆಲಸ ಬೇಗ ಮುಗಿಸಿಬಿಡೋಣ ಅಂತ ಬಂದೆ , ಮತ್ತೆ ತಿಂಡಿ ತಿಂತಿರ್ತೀರೇನೋ ಅಂತ ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ಬರಲಾ ಅಂತ ಕೇಳಿದೆ . ನೀನು ನೋಡಿದ್ರೆ ಏನೋ ಹೇಳ್ತಾ ದಡಾರ್ ಅಂತ ಬಾಗಿಲು ಹಾಕಿ ಹೋಗೇ ಬಿಟ್ಟೆ ...ಈವಕ್ಕಂಗೇನಾಯ್ತಪ್ಪ ಎಂದೂ ಇಲ್ಲದ್ದು ಅಂತ ನಾನು ಮನೆಗೆ ವಾಪಾಸ್ ಹೋದೆ. ಮತ್ತೆಲ್ಲಾದ್ರೂ ಕೆಲಸ ಎಲ್ಲಾ ಮಾಡ್ಕೊಂಡ್ ಬಿಡ್ತೀಯೇನೋ ಅಂತಲೇ ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಬೇಗ ಸ್ಕೂಲಿಗೆ ಕಳ್ಸಿ ಈಗ ಬಂದೆ ಅಕ್ಕ ...ಎಂದಳು.
ನಗಬೇಕೋ ಅಳಬೇಕೋ ತಿಳಿಯದೆ ಬೆಪ್ಪಾದೆ . ಬೆಳಗಿನಿಂದ ಇದ್ದ ಆತಂಕದಲ್ಲಿ ಅವಳು ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ಬರಲಾ ಎಂದದ್ದು ನನಗೆ ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ಬರಲ್ಲ ಅಂತ ಕೇಳಿಸಿತ್ತು .
" ನಾವೇನನ್ನು ಕೇಳಿಸಿಕೊಳ್ಳಬಯಸುತ್ತೇವೋ ಅದನ್ನೇ ಕೇಳಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತೇವೆ " ಅಂತ ಎಲ್ಲೋ ಓದಿದ್ದು ನೆನಪಾಗಿ ಜೋರಾಗಿ ನಗತೊಡಗಿದೆ.
ರುಕ್ಕಮ್ಮನಿಗೆ ನಡೆದದ್ದು ಹೇಳಿದಾಗ "ನಿನಗೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಕೆಪ್ಪು ಅಂತ ಗೊತ್ತಿತ್ತು ಆದರೆ ಇಷ್ಟು ಅಂತ ಗೊತ್ತಿರ್ಲಿಲ್ಲ " ಎನ್ನುತ್ತಾ ಅವಳೂ ಜೋರಾಗಿ ನಗತೊಡಗಿದಳು .
ನಾವು ಮನಸಿನಲ್ಲಿ ಏನು ಯೋಚಿಸುತ್ತೇವೋ ಅದೇ ನಮಗೆ ಕೇಳಿಸುತ್ತದೆ ಹಹಹಹ ಎಂದು ಬದಲಿಸಿಕೊಳ್ಳಿ ಅಕ್ಕಾ, ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಹೀಗೆ ಆಗುತ್ತೆ ಸದ್ಯ ಮಿಕ್ಕುಳಿದ ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ರುಕ್ಕಮ್ಮ ಬಂದಳಲ್ಲಾ ಬಿಡಿ..
ReplyDeleteಹೌದಲ್ಲ!
ReplyDeleteಅರೆರೇ ಬರಲಾಗೂ ಬರಲ್ಲಾಗೂ ಎಷ್ಟು ವ್ಯತ್ಯಾಸ ಅಲ್ಲವಾ! ಹ್ಹಿ ಹ್ಹಿ ಹ್ಹಿ...
ReplyDeleteಹಾ ಹಾ..ನಾ ಪಾಸು ನಪಾಸು...
ReplyDeleteಹಾ ಹಾ ಹಾ good one!!
ReplyDelete